Pałacyk w Juchowie

Kiedy gdzieś wyjeżdżam staram się zawsze sprawdzić czy  po drodze nie ma przypadkiem jakiegoś pałacyku, zamku czy dworku, który mogłabym zobaczyć. W taki właśnie sposób trafiłam na  pałacyk w Juchowie. Dużo z niego co prawda nie zostało ale wystarczy, żeby wyobrazić sobie jak tu było kiedyś. Należał on do zamożnej rodziny von Kleistów. Więcej można przeczytać TU I TU

Zrobiłyśmy krótką sesję zdjęciową w warunkach iście niefotograficznych bo w pełnym słońcu w południe, ale jak się zwiedza i podróżuje to czasem nie ma wyboru. Dałam radę także zmontować kolejny film. I jak to bywa czasem uda mi się wytworzyć pewną historię. Tym razem film opowiada o królewnie, która wyczekuje w pałacyku i wygląda za księciem na białym koniu, ale on niestety nie przyjeżdża. W końcu królewna musi opuścić pałac i odejść. W końcu ile można czekać? Od tego czekania aż sam pałac się już rozsypał. Królewna więc odchodzi. Na zakończenie zdmuchuje  jeszcze"dmuchawca" i wypowiada ostatnie życzenie....

Czytaj więcej »

Spacerem po Bornem: szlakiem historii cz.II

Na koniec zostawiłam moją ulubioną ruinę w Bornem. Było to kiedyś kasyno oficerskie zbudowane przez Niemców w latach 1935-1936. Prowadzona była tutaj również restauracja dla oficerów Wehrmachtu.  W budynku odbywały się także wykłady i szkolenia dla oficerów, głównie artylerii i wojsk pancernych. Za czasów radzieckich w budynku mieścił się Dom Kultury dla oficerów i ich rodzin, w którym znajdowały się: sala taneczna, sala kinowa, szkoła muzyczna, biblioteka, sala balowa i restauracja. Obiekt posiadał też salę koncertową na tysiąc osób.

Razem z siostrą wybrałyśmy się na spacer wzdłuż jeziora Pile odwiedzić „okrąglaka”. Zawsze tak nazywałam ten budynek, ze względu na jego kształt. Przez moment zastanawiałam się, czy tam trafię, bo nie byłam już w tej okolicy ponad trzy lata, ale budynek położony jest nad samym jeziorem, więc kiedy zobaczyłam mocno zarośnięte schody prowadzące do jego tylnej części, wiedziałam, że to już tu. Kiedyś budynek był widoczny z samego brzegu jeziora, ale teraz całe zejście było gęsto porośnięte choinkami i chwastami. Zaczęłyśmy więc wchodzić na górę i ku mojemu wielkiemu zdziwieniu, ujrzałam…  niebo i wielką wypaloną dziurę!Tylko przednia ściana jakimś cudem się ostała. Okazało się, że zimą 2010 roku był tutaj pożar i spłonęła największa część budynku. Przeszłyśmy go zobaczyć od strony frontowej. Ponieważ "okrąglak" w ogóle nie jest zabezpieczony ani zamknięty, weszłyśmy do środka zrobić kilka zdjęć zanim ta ruina w ogóle zniknie z powierzchni Bornego. 

W środku wszystko było wymazane sprayem. Lokalna młodzież chyba upodobała sobie „okrąglaka” z którego  uczyniła  „betonowe płótno” na swoje gryzmoły.  Trochę bałam się tam wchodzić, żeby nam coś na głowę nie spadło, więc zrobiłyśmy tylko kilka zdjęć i uciekłyśmy jak najszybciej na zewnątrz. Mimo, że to jest obecnie własność prywatna, to nie wróże jej długiego żywota. Lokalizacja jest bardzo atrakcyjna, więc może kiedyś stanie tutaj jakiś kolejny pensjonat, albo dom prywatny.

Borne Sulinowo - Dom Oficera from Jo Stockton on Vimeo.

Czytaj więcej »

Spacerem po Bornem: szlakiem historii cz.I

Dom Żołnierza

Podczas mojego ostatniego pobytu w Bornem, postanowiłam zrobić sobie małą wycieczkę szlakiem historii i sfotografować niektóre budynki, które kiedyś miały jakieś historyczne znaczenie. Niekiedy są to ruiny, które z roku na rok niszczeją jeszcze bardziej i nigdy nie wiem co zastanę w następnym roku.

Przy alei Niepodległości, znajduję się ruina dawnego Domu Żołnierza. Budynek powstał w latach 1936 – 1938 i za czasów niemieckich pełnił funkcje dydaktyczno-szkoleniowe. Znajdowało się tutaj kino i wystawiano czasami spektakle teatralne. Za czasów radzieckich działał tutaj klub żołnierski, w którym prowadzono zajęcia kulturalno-oświatowe. Kino i teatr funkcjonowały nadal. Przy budynku znajdował się pomnik Włodzimierza Lenina, przed którym w dniu świat państwowych odbywały się oficjalne uroczystości.

Willa gen. Guderiana

Ruina na zdjęciu powyżej, była ponoć kiedyś jednym z najładniejszych budynków na terenach dawnego poligonu Gross Born. Była to reprezentacyjna willa dla odwiedzających garnizon gości i wysoką rangą oficerów, zbudowana przez Niemców w latach 30-tych. W budynku mieszkał gen. Heinz Guderian, gen von Blaskowitz, oraz inny głównodowodzący wojskami III  Rzeszy. Za czasów radzieckich willę zaadaptowano na mieszkania dla oficerów radzieckiej jednostki wojskowej. Od 1990 na skutek pożaru budynek popada w coraz większą ruinę i przechodząc obok w poszukiwaniu tej pięknej willi, minęłam tą ruinę nawet się nie oglądając. Jak sobie uzmysłowiłam, że to właśnie to czego szukam, musiałam specjalnie zawrócić, żeby zrobić zdjęcie.

Ratusz

Obecny budynek Urzędu miejskiego został zbudowany w latach 30-tych XX wieku. Do roku 1945 była to siedziba dowództwa garnizonu Gross Born. Po wojnie był to najważniejszy budynek w mieście, siedziba sztabu garnizonu wojsk radzieckich stacjonującej w Bornem 6 Witebsko-Nowogrodzkiej Gwardyjskiej Dywizji Zmechanizowanej Północnej Grupy Wojsk. Od 8 marca 1997 roku siedziba Urzędu Miejskiego W Bornem Sulinowie. 

Kantyna Oficerska

Budynek powyżej był przeznaczony wyłącznie dla oficerów niemieckich, a później radzieckich pełniących służbę w pobliskich budynkach administracji wojskowej. Za czasów radzieckich była tutaj  stołówka dla wyższych rangą oficerów i delegacji wojskowych. Kiedy przyjechałam pierwszy raz do Bornego mieścił się tutaj jedyny sklep samoobsługowy w mieście. Nazywał się Zodiak i istniał przez wiele lat. Teraz jest tutaj restauracja z jednej strony i sklep spożywczy Sasza z drugiej strony budynku. Obecnie w Bornem są już ze trzy sklepy samoobsługowe, w tym oczywiście  Biedronka.

Areszt Wojskowy

Budynek aresztu powstał w latach 1935-1937 i zaliczał się do kompleksu budynków administracji wojskowej garnizonu Gross Born. Za czasów panowania armi radzieckiej budynek pełnił tą samą funkcję. Do aresztu trafiali żołnierze garnizonu karani za naruszenie dyscypliny wojskowej i inne przewinienia. Odkąd pamiętam ten budynek jak stał tak stoi, cały czas niezmieniony. 

Willa Dubynina

W latach 1935-1944 w willi mieszkał dowódca garnizonu gen. Wilhelm Thofern. W latach 1945 -1992 był tutaj hotel dla wyższych oficerów wojsk radzieckich. W ostatniej fazie pobytu jednostek Armii Czerwonej w Polsce okresowa siedziba gen. Dubynina – dowódcy Północnej Grupy Wojsk. Obecnie jest to własność prywatna. Budynek mieści się nad samym jeziorem w sąsiedztwie pensjonatu Marina.  

Budynek wybudowany w 1936 roku. Pierwotnie służył jako kantyna dla żołnierzy Wehrmachtu. W okresie powojennym wykorzystywany jako Izba Pamięci, oraz do celów kulturalnych i propagandowych. W obiekcie znajdowały się pamiątki z okresu II wojny światowej.

Czytaj więcej »